De andere dragers dwarrelen opeens om ons heen. Ik hoor hun zang al een tijdje, achter ons, steeds sterker wordend. Prachtig klinkt het. Ook weer zo’n monotoon, soms drietonig, liedje dat al lopend door de mannen als vlechtwerk in elkaar wordt gezongen, wondermooi. Vol herhalingen, maar wel steeds middels een ander akkoord. Je ziet aan hen hoe heerlijk ritmisch dat loopt, zo zingend. Dan horen ze Maus muziek maken, houden met een ruk stil. Een van hen roept: ‘Zoek die grote bromvlieg eens.’  Ik heb geen idee wat er gebeurt, maar de hele groep stuift binnen een tel alle richtingen uit, op zoek naar ‘de grote brommer’. In een mum van tijd een yell: ‘Hebbes!’

We moeten weer gaan zitten. De jongste van het stel heeft een dikke vlieg tussen zijn vingers bij het achterlijf, met de grootte van een bij. Hij brengt zijn hand naar z’n mond, kijkt me vragend aan

Bijzondere Ontmoetingen in West Papua

Stap in de wereld van "Papua Blues" en ontmoet bijzondere mensen die de auteur tijdens zijn reis in West Papua heeft ontmoet. Van kleurrijke dorpelingen tot boeiende gidsen, elk persoon draagt bij aan het rijke verhaal van de auteur.

........Het begint te kolken onder mijn hersenpan. Ik ben opgewonden, bang, nieuwsgierig als een klein kind dat bij Sinterklaas moet komen, maar niets wil laten merken. Ik wenk de mannen, roep om me te volgen en de laatste tientallen meters af te leggen naar de grote ingang van de berg, de houten varkentjes voorop. Er is geen spoor te bekennen van afdrukken in de grond, nergens geknakte takken, platgedrukte grassen, geluiden, geuren. Toch zien we schimmige menselijke gedaanten. Ja echt, dat is het enige juiste woord, niet spookachtig maar schimmig, en duidelijk. De normale geluiden, krekels, vogels, hagedissen, zijn verdwenen, doodse stilte rest. Een magische vogel klettert tegen de bergwand, ik ben totaal verward. Een enorme vis verheft zich uit het water, versteent als beeltenis op het moment dat het dier tegen de rotswand klapt. De varkentjes snellen van schrik in dolle vaart langs me heen. Ook Junus duikt in elkaar.........

Emotionele Herinneringen en Nostalgie

Laat je meevoeren door de emotionele herinneringen van de auteur terwijl hij terugdenkt aan zijn tijd in West Papua. De mix van nostalgie, empathie en spanning zal je diep raken en je meenemen op een reis door zijn verleden.

 

.....Alles ruist en swingt, de verentooien maken een flapperend geluid. Het geheel zwelt aan tot een samenvloeiend geheel van opzwepende zang en dans en alles lijkt zich te transformeren naar nieuw hoogten. Zo voel ik het ook. Alles trilt in me. Ik raak diep onder de indruk van wat me hier overkomt. Hier word je één… met je vrienden en vriendinnen, je familie, je buren, je voorouders, met zielen en goede geesten en met de vloer… Die deint en golft. Daar gaat Jufan, nee daar gaat zijn opa. Voor het laatst aanraakbaar.

Iemand uit de massa smijt een oranje vrucht door de lucht. Ik zie het aankomen. Ik begrijp het wel. Ik heb hier niets te zoeken want ik heb geen verwanten hier, geen vader en geen moeder.

Ik veer mee met de golvende vloer, voel me geadopteerd.........

Etnografische Schatten en Culturele Ceremonies

Ontdek de rijke cultuur van West Papua door de ogen van de auteur, een ervaren antropoloog en leraar. Van traditionele ceremonies tot het verzamelen van etnografische schatten, elk detail wordt prachtig vastgelegd in "Papua Blues".

.......Hij heeft mij klaarblijkelijk het hele traject gevolgd, om de schade die ik aan het berokkenen ben, te herstellen. Ik durf niet te stoppen en hem aan te spreken. Ik schaam me zo diep dat het pijn doet. Hij moet míj aanspreken op mijn roekeloze maar vooral domme gedrag. Mijn spijt moet ik dan betuigen. Maar ik loop langzaam door: het knaagt aan me.

Hij roept me zachtjes met een enkel woord: ‘Tuan?’ (Meneer)

Omdraaiend kijk ik in een zachtmoedig gezicht.......

.......Ik vertel dit verhaal omdat door deze hele gebeurtenis mij een aantal zaken duidelijk zijn geworden waar ik, en menig mede-antropoloog waarschijnlijk, nooit achter zou zijn gekomen. Interessante weetjes over het dragen van een peniskoker en over taboes hierbij. Weetjes of details die ik bij naam en toenaam moet noemen en niet kan verbloemen, maar waarvan U lezer misschien liever niet wilt weten. In dat geval raad ik U aan om het vervolg van dit relaas niet verder te lezen. Ik zie U terug bij het volgende verhaal over de man met de bolle ogen........

Een Diepe Duik in West Papua

Maak je klaar voor een avontuurlijke reis in West Papua terwijl de auteur je meeneemt naar afgelegen dorpen, weelderige jungles en adembenemende kustlijnen. Voel de overlevingsdrang en de drang naar ontdekking terwijl het verhaal zich ontvouwt.

........Onmiddellijk heb ik de hele groep mensen om mij heen voor dit nog nooit door een witte vertoonde spel gade te slaan. Het is  hilarisch want iedereen weet wat ik aan het doen ben. De Man met de Bolle Ogen voelt zich blijkbaar gesterkt! Hij kijkt verheugd en wurmt zich, onder uitbundig gelach van de omstanders, door de lijven heen en staat nu binnen mijn blikveld: gelukt! Wij zijn bij elkaar en wij hebben oogcontact. Het zindert door me heen. We staan tegenover elkaar en komen beiden tot leven als bidsprinkhanen. Onze gezichten strak gespannen, geen glimlach of grimas, geheel gefocust op elkaar. Hooguit komt een van ons eventjes wiegend naar voren en wijkt dan weer terug. Het duurt maar seconden en dan duikt hij verlegen weg, tussen benen door, weg, weg, weg..........

Bestel "Papua Blues" Vandaag Nog

Wil je zelf de magie van West Papua ervaren door de woorden van de auteur? Bestel vandaag nog jouw exemplaar van "Papua Blues" en dompel je onder in een wereld vol avontuur, cultuur en emotie.